The Purge: Election Year (2016) werd als prequel op de spannende horrorfilm uit 2013 geschreven, maar het werd uiteindelijk een vervolg op The Purge (2013) en The Purge: Anarchy (2014). Dit jaar verscheen dan toch de verwachte voorloper op de eerste film in de bioscoop met de titel The First Purge. Een verhaal dat uit de doeken doet hoe de eerste jaarlijkse zuivering tot stand is gekomen. Hoofdrolspeler Frank Grillo keert dan ook niet terug voor het vierde deel van de franchise, wat naar mijn mening jammer is.
Waar gaat The First Purge over?
The First Purge draait grotendeels om de misdaadkoning D. Die de scepter zwaait op Staten Island. Door een toename in misdaad en armoede besluit de overheid om een experiment uit te voeren dat al snel de naam ‘de zuivering’ krijgt. Voor 12 uur lang is iedere vorm van misdaad, inclusief moord toegestaan. Zodat de gefrustreerde bewoners van het eiland hun frustraties kunnen uiten. D wordt als onderwereldbaas al snel het doelwit van de concurrentie terwijl de overheid het vuurtje heeft opgestookt door de krankzinnige crimineel Skeletor op het eiland los te laten.
Pittige film
Evenals in de voorgaande delen gaat het er weer stevig aan toe, maar de aanloop naar het begin van de eerste Purge is langdradig. Het bloedvergieten waar je als kijker op zit te wachten begint pas na ruim een half uur speeltijd en dat is een beetje jammer. Het hele politieke spel rondom de eerste zuivering, de snode plannen van de Founding Fathers en de protesten van zowel voor- als tegenstanders, is niet boeiend genoeg om de kijker op het puntje van zijn of haar stoel te houden. Maar als de ellende begint is het ook smullen. Met mooie visuele en make-up-effecten weten de makers weer een onderhoudende film te creëren die het vooral moet hebben van de bloedige slachtpartijen en het buitensporige geweld.
Te weinig bloed en gore
Een kleine kanttekening is dat regisseur Gerard McMurray zich te veel focust op het verhaal en dat het aantal slachtpartijen tot een minimum beperkt blijft. De echt krankzinnige daden die in The Purge: Anarchy (2014) en The Purge: Election Year (20160 in overvloed aanwezig waren, blijven deze keer uit. Het is dan ook een milde horror/thriller in vergelijking met de voorgangers. Dat neemt niet weg dat ik mezelf uitstekend vermaakt heb met The First Purge, maar ik hoop dat de personages in het vijfde deel weer helemaal losgaan. Indien er nog een vervolg komt uiteraard, maar dat zou mij niets verbazen.
