Drukke snelwegen, automobilisten die op een tweebaans snelweg 80 kilometer per uur rijden op de linkerrijstrook en asociale weggebruikers die al toeterend en seinend de voorligger dwingen om een baantje op te schuiven. Het zijn herkenbare taferelen die zich dagelijks op de Nederlandse snelwegen afspelen, terwijl de agressie in het verkeer alleen maar toeneemt. Vaak blijft het bij verbaal geweld en enkele typerende handgebaren, maar Ed laat in de Nederlandse thriller Bumperkleef op een andere wijze blijken dat hij het gedrag van een aantal van zijn medeweggebruikers afkeurt.
Waar gaat Bumperkleef over?
Hans heeft een lange rit voor de boeg als hij samen met zijn gezin op het punt staat om zijn ouders te bezoeken. Maar zijn vrouw is ontzettend aan het treuzelen, terwijl zijn dochters op de achterbank kibbelen over wie er op de iPad mag. Eenmaal op de snelweg wordt de rit er niet veel beter op als Hans bijna van de weg wordt gedrukt door een asociale weggebruiker, terwijl hij niet veel later een langzaam rijdend wit bestelbusje voor zich moet dulden. Als hij eenmaal de kans heeft om het busje te passeren, laat de geïrriteerde vader zijn ongenoegen duidelijk blijken, maar dat had hij beter niet kunnen doen.
Nederlandse thriller
Bumperkleef is een nieuwe Nederlandse thriller van Lodewijk Crijns. De regisseur die ook verantwoordelijk is voor de komedie Alleen maar nette mensen en de drama/komedie Kankerlijers. Ondanks dat hij niet aan de lopende band in de regiestoel plaatsneemt, creëert hij altijd vermakelijke films. Dat geldt ook voor Bumperkleef, die ondanks dat het een simpele thriller is toch goed in elkaar steekt en een behoorlijke dosis spanning heeft. Mede te danken aan het realistische verhaal dat rondom de toenemende agressie in het verkeer is gebouwd. Het voelt ook deels aan alsof Crijns wil zeggen dat we met z’n allen maar eens wat liever voor elkaar moeten zijn, want je weet immers nooit wie er achter het stuur zit.
Angstaanjagende weggebruiker
Willem de Wolf speelt de rol van de maniakale en moordlustige Ed uitstekend en hij weet dan ook een angstaanjagend personage neer te zetten. De dreiging is dan ook continu aanwezig als Ed het gezin opjaagt en zelfs bezoekt wanneer ze eenmaal op de eindbestemming zijn aangekomen. Hij duikt precies op de goede momenten op, terwijl het gezin er alles aan doet om hem af te schudden. Het is allemaal zeer effectief, want je zit aan de buis gekluisterd. Toch zijn er ook wel punten van kritiek, want een aantal momenten zijn niet realistisch te noemen. Soms legt Crijns het er net iets te dik bovenop, waardoor de fragmenten eerder lachwekkend dan realistisch zijn. Daarnaast is het jammer dat we niet meer te weten komen over Ed. Ondanks dat het een mysterieus personage blijft, had ik toch graag te weten gekomen wie hij is en waarom hij asociale weggebruikers van de weg haalt.
